*Usiadła i zamówiła Drinka*
*Przyglądała się im, a szczególnie tej dziewczynie, były identyczne*

*Usiadł obok dziewczyny*
Mogę?
*Zapytał*

*Odwróciła się w jego stronę*
Jasne.
*Uśmiechnęła się*
Kto...kto to jest?
*Spytała, patrząc na w stronę bilardu*

Ta podobna do Ciebie? To Katherine... Ja i Damon byliśmy w niej zakochani... Jak jeszcze byliśmy ludźmi...
*Odpowiedział*

A więc to ta Kathrine?
To ta słynna Kathrine?
*Zdziwiła się*
Przecież...przecież ona nie żyje.
*Pogubiła się*

Tak... Właśnie ta Katherina
*Spojrzał w jej stronę*
Nie żyje... Ale to dosyć skomplikowane
*Nie wiedział jak to wytłumaczyć*

Jak zawsze...
*Powiedziała cicho, zaczęła mieszać picie słomką*

No tak... Jak zawsze... Ale nie gniewaj się
*Uśmiechnął się szelmowsko*

A co innego mi pozostaje?
*Odwróciła sie do niego*
*Pocałowała Go delikatnie w usta*

Wiedziałem, że nie potrafisz się na mnie długo gniewać
*Odwzajemnił pocałunek*

Tak...te Twoje oczy...
*Zaśmiała się*
*Związała włosy, przeszkadzały jej*

Co z nimi nie tak?
*Spytał unosząc brwi*

Wszystko w jak najlepszym porządku.
*Delikatnie szturchnęła Go w ramię*
*Spojrzała za siebie*
O matko, co ten idiota znów robi Caroline?!
*Miała na myśli Damona*

*Spojrzał szybko w tamta stronę*
Czaruje ją...
*Odpowiedział spokojnie*

*Wstała i szybko podbiegła do Damona*

*spojrzał na brata i wziął butelkę do prawej ręki. Pomachał na boki butelką, zapraszając ich do siebie*

*Wstał i pobiegł za Eleną*

*Nie chciało mu się wracać do domu, więc przyszedł tutaj. Usiadł przy barze i zamówił piwo. Nie było z tym problemów, bo jego kolega pracował jako barman. Siedział patrząc na ludzi tańczących na parkiecie popijając piwo.*

Weszła do środka i zobaczyła Matta. Uśmiechnęła się szeroko i podeszła do niego.
-Hej. - powiedziała energicznie, opierając się o bar.

Hej.
*Powiedział uśmiechając się do dziewczyny ciepło, zerkając jej  w oczy.*

-Wyjaśnij mi gdzie się podziewałeś. Nie mogłam cię znaleźć, nie było Cię w domu, nie odbierałeś moich telefonów... - mówiła szybko, jakby miała w sobie za dużo kofeiny.

Caroline, wyluzuj...
*Rzucił do niej.*
Jestem, i żyję. To najważniejsze, a reszty zdradzić ci nie mogę, wiesz...To taka męska tajemnica
*Uśmiechnął się łobuzersko.*

-Pff. Dobra. Niech będzie. - powiedziała, siadając obok niego.

*Zaśmiał się.*
Aż tak się martwiłaś?
*Spytał z błyskiem w oku.*

-Niee? Nie myśl sobie. - powiedziała udając obojętność.
-Nudziłam się sama. Bonnie też gdzieś wywiało, Elena cały czas spędza z Salvatore'ami... Wszyscy mieli coś ważniejszego do roboty. - wyżaliła się.

No jasssne.
*Uśmiechnął się szeroko.*
Biedna..
*Powiedział pocieszająco.*

-Bardzo biedna. - uśmiechnęła się niewinnie i słodko, patrząc na niego.
-Idziemy gdzieś, czy chcesz tu tak siedzieć? - zapytała po chwili.

Jakieś pomysły?
*Spojrzał na nią pytająco.*

-Nie, jak zawsze, spontan. - uśmiechnęła się szeroko.

No to prowadź, pani spontaniczna.
*Zaśmiał się.*

-No to chodź. - uśmiechnęła się szeroko i wyszli z baru.

*Nie miał ochoty pracować, jak zawsze, ale dzisiaj wyjątkowo. Skończył wcześniej. Usiadł przy barze i zaczął gadać z kolegą.*

Weszła do baru, jak zwykle wyglądała olśniewająco. Na sobie miała bluzkę, czarną, bez ramiączek, sięgająca jej do ud i białe leginsy, a także buty na wysokim obcasie. Gdy tylko napotkała spojrzenie Matt'a, uśmiechnęła się do niego figlarnie, po czym usiadła przy jednym stolików, zakładając nogę na nogę.

Hej.
*Uśmiechnął się szeroko do dziewczyny. Pomyśleć, że mimo czasu, jaki upłynął od ich zerwania, on dalej coś do niej czuł, choć tego tak nie okazywał, wolał zostawić to dla siebie.*

-Witaj Matt. - oparła cicho, acz kuszącym tonem. Poklepała krzesło obok siebie.
-Siadaj.

*Usiadł obok niej.*
Co u ciebie?
*Zaczął od tego niby banalnego pytania, ale naprawdę chciał wiedzieć.*

-Pamiętasz naszą ostatnią rozmowę? - zapytała cicho, patrząc mu w oczy.

Eee...To chyba było na balu...
*Powiedział myśląc intensywnie.*

Nagle jej się przypomniało, że usunęła Matt'owi pamięć.
-Em, no tak. - uśmiechnęła się.
-Chodzi mi o coś innego...

*Spojrzał na nią uważnie i pytająco.*
Chcesz...mi coś powiedzieć?
*Spytał cicho.*

-Właściwie to tak. - odparł cicho, udając zakłopotanie.
-Ja... Kocham Cię, Matt. Stefan i ja to już przeszłość, liczysz się tylko Ty...

*Te słowa go zatkały, nie wiedział, co powiedzieć.*

-Matt, proszę... Powiedz coś. - westchnęła cicho, patrząc mu w oczy.

Eleno...Ja...Zawsze do ciebie coś czułem, tylko...Teraz...Jest Caroline...
*Wydukał.*
Nie chciałbym jej tego zrobić, ale ty i ja, to zupełnie coś innego niż ja i ona...

Spojrzała na niego,. Zaszlochała cicho.
-Ja, musiałam Ci to powiedzieć... Muszę już iść. - powiedziała cicho, wstając z miejsca.

Nie, nie idź.
*Złapał ją za rękę, patrząc jej w oczy.*

-Matt, nie potrafię żyć, wiedząc, że nie możemy być razem. - odparła, patrząc mu w oczy.
Hah! Świetna ze mnie aktorka...

Czemu nie możemy? Jak to?
*Nie miał pojęcia, że dziewczyna udaje, nawet się nie domyślał, że to zupełnie inna osoba.*
Nie chcę cię stracić.
*Mówił wciąż patrząc jej w oczy.*


(jak w jakimś słabym romansie hah. xD)

Krok drugi...
Spojrzała mu w oczy, przybliżyła się do niego i złożyła na jego ustach namiętny pocałunek.

(No, masz rację xD)

*Objął ją delikatnie odwzajemniając pocałunek. Teraz już nie miał wątpliwości, co do swoich uczuć.*

Niech tylko przyjdzie wieczór, a będzie krok trzeci xD
Przywarła do niego całym ciałem, całując go namiętnie, acz czule.

*Gładził ją delikatnie rękami po plecach nie przerywając pocałunku.*

(Matthew, skarbie, pamiętaj, że JESZCZE masz dziewczynę)

Na sekundkę przerwała pocałunek.
-Matt, kocham Cię. - powiedziała szeptem.

Ja ciebie też...
*Powiedział szczerze i przytulił ją do siebie. Wiedział, że zepsuł to, co było między nim, a Caroline, jednak nie chciał stracić Eleny. Gdyby tylko znał prawdę...*

Przytuliła się do niego, wtulając głowę w jego tors.

*Wszedł do baru w poszukiwaniu Eleny*
*Zobaczył Matta i Katherine*
Katherine!
*Podbiegł szybko do Katherine*
Co tu się dzieje?!
*Zapytał wkurzony*

To co teraz robimy?
*Spytał po chwili.*

Zobaczyła Stefana.
Spieprzaj.!!!!!!!!
-Katherine? Przepraszam, nie wiem o kim mówisz.

Weszła do baru i zobaczyła grupkę swoich znajomych. Podeszła do nich bez wahania, z uśmiechem.
-Hej, co tam słychać?

*Spojrzał zdziwiony na Stefana. Wszystko działo się za szybko. Zobaczył Caroline, unikał jej wzroku.*

Katherine, daj spokój Mattowi
*Powiedział przez cały czas zdenerwowany*
*SPojrzał na Caroline*
To jego dziewczyna
*Wskazał na Caroline*

Położyłą dłonie na biodrach, nie słysząc żadnej reakcji.
-Okej, znowu jestem nie w temacie. Co się dzieje? - patrzyła na każdego po kolei.

Podeszła do Stefana i warknęła mu na tylko cicho do ucha, że tylko On to usłyszał.
-Stefan nie każ mi tego robić, pamiętaj, kto jest silniejszy, a Twoja dieta na wiewiórkach niewiele Ci pomoże. - wyszeptała i odwróciła wzrok.

Jest tu wystarczająco dużo osób, żebym mógł zregenerować siły
*Odpowiedział chamsko*

-Oj, Stefanie. Wiem, że nie jesteś taki. Nie mrugniesz nawet okiem, a nikt się nie zorientuje, że nie żyjesz. - wywróciła oczami.

Żebyś się nie przeliczyła...
*Nie schodził z chamskiego tonu*
Daj spokój Mattowi...

*Stał cały czas oszołomiony całą tą sytuacją. Spojrzał przelotnie na Caroline. Wyrzuty sumienia, które poczuł były nie do opisania.*

Spojrzała na Matta z neutralnym wyrazem twarzy.
-Matt, o czym oni rozmawiają? - zwróciła się do niego.

-Jeszcze słowo, a Elena stanie się pierwszym posiłkiem dnia i nie musi mnie wcale wpuszczać do domu. - uśmiechnęła się słodko.

Nie mam pojęcia...
*Odpowiedział nawet na nią nie patrząc, nie potrafił.*

Katherine...
*Odpowiedział trochę spokojniej. Nie chciał by Elenie stała się krzywda*

Nie mogła stać w takiej niewiedzy. Podeszła do Stefana i 'Eleny'.
-O czym tak rozmawiacie? - zapytała.

-Co teraz spokojniej? Wypchaj się. - warknęła i zwróciła się do Matt'a.
-Muszę spadać. - udała zasmuconą tym faktem. Wyszła z baru.

Pa..
*Rzucił za 'Eleną'.*
O czym tak intensywnie dyskutowaliście?
*Spytał Stefana.*

O niczym, nie ważne
*Ruszył za Katherine*

_No dobra, pa. - wzruszyła ramionami i przeniosła wzrok na Matta.
-Co się działo, jak mnie nie było? Chcę znać wszystkie szczegóły. - uśmiechneła się.

*Spojrzał na nią jak otępiały. Nie wydusił ani słowa.*

-Helloł, ziemia do Matta. - pstryknęła mu przed oczami, przyglądając mu się uważnie.

*Pomasował jedną ręką skroń.*
Caroline...Innym razem...
*Odpowiedział krzywiąc się lekko.*

-Co się stało...? - zapytała ostrożnie, przyglądając mu się.
-Mnie możesz powiedzieć. - nadal nie dawała za wygraną, zaintrygował ją.

Jesteś pewna, że chcesz wiedzieć?
*Spojrzał na nią wzrokiem, który dał jej do zrozumienia, że to nie będzie miłe.*

-Tak ,przecież chyba ze mną nie zerwiesz. - wywróciła oczami, z lekkim uśmiechem.

*Spojrzał na nią jak wryty. Wziął czyjegoś drinka i wypił wszystko za jednym razem.*
Chodzi o to, że chyba tak.
*Chciał mieć to z głowy.*

Otworzyła szeroko usta.
-Jeszcze tylko powiedz, że z powodu Eleny, to... - powiedziała rozedrganym głosem.

Niesamowite jak umiesz wszystko przewidzieć...
*Powiedział, choć wcale tego nie chciał. Znał Caroline, wiedział, że i tak i tak zareagowałaby tak samo.*

-Ty draniu. - mruknęła przez zaciśniętę zęby, przeszywając go wzrokiem. Gwałtownie uniosła rękę i z całej siły, uderzyła go otwartą dłonią w policzek. Spojrzała na niego, marszcząc brwi.

*Odwrócił głowę.*
No tak, niech dziewczyna się wyżyje.

Miała ochotę urwać mu głowę, i nie tylko, i nadziać na ostry płot. Ale przypomniała sobie, że byli w miejscu publicznym. Kopnęła go tylko z całej siły kolanem w krocze, a chłopak skulił się z bólu. Wyszła, zachowując kamienną twarz, choć w środku cała była zdruzgotana.

Fuck...
*Skulił się. Został tu całą noc  pijąc bez ograniczeń.*

Wszedł do baru, rozejrzawszy się dookoła siebie, po czym usiadł przy barze, myśląc intensywnie.

Wszedł do baru, z nadzieją, że spotka tu kogoś, z kim później spędzi interesującą noc.
Zobaczył Stefana. W dodatku, myślącego.
-Podziwiam Cię. Głowa Cię nie boli od tego zamartwiania się? - powiedział z szelmowskim uśmieszkiem i zamówił Whisky.

Pokiwał z dezaprobatą głową, kątem oka zerkając na brata.
- Wiem, ze to boli, ale spróbuj tego. Działa ! - dodał ironicznie, śmiejąc się cicho pod nosem.

Zaśmiał się gardłowo z jego uwagi.
-Może. Ale najpierw - znieczulenie. Twoje zdrowie, Stef. - powiedział ,przystawiając do ust szklankę z alkoholem.

Chwycił szklankę od jakiegoś nadętego kolesia.
- Twoje zdrowie braciszku, Twoje zdrowie !! Woohooa !

Wbiła się do klubu, ubrana niezwykle kobieco. Najpierw podeszła do tego seksowniejszego, Damona i zawiesiła mu się na szyi, dłonią jeżdżąc po jego torsie.
- Wiatj Damonie !

Uśmiechnął się lekko na widok Katherine.
-Mm, kociaczek. Mrau. - rzucił do niej. A jeszcze nawet nie zdążył się upić.

Chodziła znerwicowana po mieście. Stefan nie odbierał po raz dwunasty w ciągu kwadransu. Martwiła się. Trafiła do baru i tam go zobaczyła.
-Stefan?! Ty wiesz jak ja się o Ciebie martwię?! Gdzie masz telefon?! Nie kochasz mnie już?! - krzyczała na niego, machając rękoma.

- Oh, wiedziałam, ze się ucieszysz na mój widok. - rzuciła wampirzyca, głaszcząc chłopaka po policzku, po czym zerknęła na Steff'a, którym również była zainteresowana. usiadła mu na kolanach.
- Mmm, Stefciu, z Tobą też choooolernie tęskniłam. - powiedziała, po czym zerknęła na Elenę.
- Fuck You, Bitch !

Zerknął raz to na Elenę, raz to na Damona, raz to na katherine. Spuścił wzrok, nie nie mówiąc.

Kiedy Kath odeszła, spojrzał na Elenę.
-No, skoro Stef nie jest zainteresowany, to chodź, wujek Dammy Cię przytuli. - powiedział do niej, rozkładając ramiona.

Spojrzała na Stefana, jeszcze bardziej zdenerwowana.
-Jak możesz mnie tak ignorować?! Czy ty uważasz, że będę tak wokół Ciebie skakać jak ta koza?! Nie, nie będę! Możesz sobie pomarzyć, Stefanie! Masz mnie teraz przeprosić, klękaj, klękaj no! - powiedziała, po czym przeniosła wzrok na Damona.
-A fe! Nigdy w życiu się do Ciebie nie przytulę, bo.. bo... A z resztą, niech stracę, misiaczku. - powiedziała, wywracając oczami, po czym podeszła i walnęła czołem w jego klatę.